زمستان
سرگرمی،ورزشی،ادبی،طنز،زندگی نامه ی دانشمندان-اسطوره های ورزشی،اس ام اس،پادشاهان ایران و ...زمستان
سرگرمی،ورزشی،ادبی،طنز،زندگی نامه ی دانشمندان-اسطوره های ورزشی،اس ام اس،پادشاهان ایران و ...زندگی نامه ی دیگو آرماندو مارادونا
نام:دیگو آرماندو مارادونا
تاریخ تولد: 30 اکتبر 1960
محل تولد: ویا فیورتیو،آرژانتین
- پسرک مظلومی که جهان را تحت تاثیر قرار داد
در آرژانتین چیز هایی وجود دارد که هیچگاه از سکه نمی افتند مانند دسر کارامل محلی آنها و دختران زیبایشان.فوتبال هم یکی دیگر از اینها میباشد،ورزشی که مدهاست دلخوشی و سرگرمی مردم آرژانتین است و روز به روز به محبوبیت آن اضافه میشود.اما در 30 اکتبر 1960 پسری به دنیا آمد که علاقه مردم آرژانتین به فوتبال را دو چندان کرد...اسم او را دیگو گذاشتند.
در آن زمان حتی به فکر پدر مادرش هم نمیرسید که این پسر بچه موفرفری با آن نگاه مظلوم بتواند تا این حد دنیا را متوجه خود بکند و در تاریخ ماندگار شود.
- رفاقت دیگو و توپ!
در آمریکای جنوبی یک خصلت مشترک بین همه کودکان وجود دارد و آن این است که آنها قبل از اینکه به مدرسه بروند و با همسالان خود دوست شوند با توپ فوتبال آشنا میشوند.دیگو خیلی کوچک بود که در کوچه پس کوچه های ویافیورتیو با توپ چهل تکه اش به این طرف و آن طرف میپرید!او به خاطر فیزیک بدنی اش همیشه با پسر های بزرگ تر از خودش فوتبال بازی میکرد و به واقع از آنها برتر بود!
تا اینکه توجه سرمربی تیم جوانان آرژانتینیوس جونیورز،فرانسیس کورنخو، را به خود جلب کرد!این مربی به توانایی های دیگو شک نداشت اما مطمئن نبود که او بتواند با افرادی بزرگ تر از خودش به راحتی کنار بیاید و ابتدا از پذیرفتن او خودداری کرد اما اصرار های دیگو سرانجام نتیجه داد و مربی در مقابل این چپ پای کوچک نرم شد.دیگو خیلی سریع فوق ستاره تیم شد و در 136 بازی به هیچ وجه طعم شکست را نچشید تا اینکه برای تیم بزرگسالان جونیورز فرا خوانده شد و در 20 اکتبر 1977 در لیگ دسته اول پای به میدان گذاشت و به مصاف ریورپلات رفت و هرچند 2-1طعم شکست را چشید اما آن آغازی بود بر دوران طلایی فوتبال او.بعد از آن مورد توجه بوکا جونیورز قرار گرفت و پایش به اروپا گشوده شد وتیمهای بارسلونا،ناپولی و سویا تیم هایی بودند که شاهد تکنیک بی نظیر و پای چپ جادویی اش بودند.
- ستیزه جو از ابتدا
دیگو برای تیم ملی آرژانتین بازی هایی به یاد ماندنی انجام داد و هرچند که بعد از باتیستوتا با 34 گل زده در 91 بازی به عنوان دومین گلزن آرژانتین شناخته میشود ولی تاثیر او در تیم به حدی بود که فدراسیون فوتبال آرژانتین پیراهن شماره 10 این تیم را بازنشسته اعلام کرد.(هرچند بعد ها با مخالفت فیفا مجبور به لغو این تصمیم شد).
عشق و علاقه آرژانتینی ها به او از 13 آپریل 1977 آغاز شد.در آن روز مارادونا برای اولین بار پیراهن تیم کشورش را پوشید و در یک بازی دوستانه به مصاف تیمی منتخب از ستارگان لیگ آرژانتین رفت.بازی خوب او باعث شد تا سزار لوییس منوتی نتواند از او چشم پوشی کند و از او برای حضور در مرحله نهایی جام جهانی 1978 دعوت کرد.آرژانتین در آن مسابقات قهرمان شد اما بدون مارادونا و منوتی ترجیح داد تا او را بر روی نیمکت بنشاند!
حضور در جام جهانی هرچند که به او بازی نرسید اما یک تجربه خوب برای دیگو بود و تابستان همان سال او به همراه تیم جوانان آرژانتین فاتح رقابت های جهانی جوانان در ژاپن شد.دیگو سالها بعد راجع به آن روز گفت"تا آن زمان حضور بر روی چمن برایم فقط حکم یک تفریخ را داشت و به هیچ وجه حس نمیکردم که در یک مسابقه فوتبال ممکن است به بازیکن تا این حد فشار بیاید.بعد از آن هم هیچگاه آنقدر تحت فشار قرار نگرفتم،البته به جز مواقعی که دخترم از من خواسته ای دارد!"
اما او مردی پر حاشیه بود و بارها حضور در دادگاه را تجربه کرد.ابتدا به خاطر شلیک کردن به یک خبرنگار با تفنگ بادی و بعد هم به خاطر به ناسزا گرفتن پاپ در یک برنامه تلویزیونی!
در بیرون میدان دشمنان زیادی داشت که در پایان حریف آنها نشد و دیگو را از پای در آوردند.اما در زمین فوتبال بی رقیب بود. بی دلیل نیست که میشل پلاتینی اسطوره فوتبال فرانسه راجع به او میگوید"کاری را که من با توپ فوتبال هم قادر به انجامش نیستم او با یک پرتغال به راحتی انجام میدهد"
- دیگو و جام های جهانی
در جام جهانی 1982 او نتوانست آن کیفیت همیشگی اش را به نمایش بگذارد.آرژانتین بازی افتتاحیه جام را از بلژیک باخت و بعد از آن مجارستان و السالوادور را از پیش رو برداشت.دیگو دو گل در مقابل مجارستان به ثمر رساند اما نتوانست اینکار را در برابر ایتالیا و برزیل تکرار کند و آرژانتین در مرحله دوم از دور رقابت ها کنار رفت.
اما در مکزیکو 1986 او بسیار خوش درخشید.5 گل او-یکی به ایتالیا و دو جفت به انگلیس و بلژیک- تیم کارلوس بیلاردو را به فینال رقابت ها رساند و با پیروزی 3-2 آرژانتین برابر آلمان غربی قهرمان جهان شد و خود را به عنوان بزرگترین فوتبالیستی که ناکنون پای به چمن فوتبال گذاشته به جهانیان معرفی کرد.
4 سال بعد بازی ها در ایتالیا برگزارشد.دیگو 7 سال را به همراه ناپولی گذرانده بود و با آن تیم دو بار قهرمان باشگاه های ایتالیا و یک بار هم قهرمان جام یوفا شده بود ولی آن تورنمنت برای دیگو شرایط متفاوت تری داشت و او قبل از شروع بازی ها از ناحیه زانو مصدوم شد اما با اتکا به قدرت بدنی اش و علیرغم آن مصدومیت پای به زمین گذاشت و آرژانتین را از سد برزیل،یوگشلاوی و ایتالیا گذراند اما در فینال و در مقابل پنالتی آندریاس برمه کاری از دستش بر نمی آمد و آرژانتین به نایب قهرمانی قناعت کرد.
اما آخرین پرده از حضور مارادونا در جام جهانی،تاریک ترین آنها نیز بود.مسابقات در آمریکا برگزار میشد و مارادونا در دو بازی ابتدایی در مقابل یونان و نیجریه حضور داشت اما کمیته مسابقات اعلام کرد که آزمایش دوپینگ او مثبت است و او از ادامه همراهی تیم ملی آرژانتین محروم شد.هم تیمی های او هم نتوانستند در غیابش کاری از پیش ببرند و آرژانتین از مرحله دوم فراتر نرفت.
بعد از آن دیگو سالهای سختی را گذراند و در حالی که گرفتار اعتیاد بود به کوبا رفت تا با کمک دوست صمیمی اش فیدل کاسترو اعتیاد را ترک کند و تا حد زیادی هم در این راه موفق بود.بازی خداحافظی او در 10 نوامبر 2001 با شکوه هرچه تمام تر در استادیوم لا بومبونرا (استادیوم خانگی بوکا جونیورز) برگزار شد و او در قالب تیم ملی آرژانتین به مصاف تیمی متشکل از ستارگان هم دوره اش رفت و بدین ترتیب آرژانتین با پسرک طلایی اش وداع کرد!
ü سوابق بازیگری v 91 بازی ملی و 34 گل v حضور در جام جهانی 1982 اسپانیا v قهرمانی در جام جهانی 1986 مکزیک v انتخاب به عنوان بهترین بازیکن جام جهانی 1986 مکزیک v نایب قهرمانی در جام جهانی 1990 ایتالیا v حضور در جام حهانی 1994 آمریکا v 1976-1981 آرژانتینیوس جونیورز (166 بازی و 116 گل) v 1981-1982و1995-1997 بوکا جونیورز(71 بازی و 35 گل) v 1982-1984 بارسلونا (58 بازی و 38 گل) v 1984-1991 ناپولی (259 بازی و 115 گل) v 1992-1993 سویا (29 بازی و 7 گل) v 1993-1994 Newell's old boys (5 بازی بدون گل زده) v قهرمان آرژانتین 1981 v قهرمان ایتالیا 1987 و 1990 v جام حذفی ایتالیا 1987 v جام یوفا 1989 ü سوابق مربیگری v 1994 ماندیو کورینتیاتس v 1995 ریسینگ کلاب آویاندا
v2010 تیم ملی آرژانتین
